کد مطلب:303592 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:136

برخی دیگر از فضایل حضرت زهرا
علامة مجلسی از صدوق نقل می كند كه رسول خدا هر وقت كه از سفر بر می گشت پیش از رفتن به منزل خود، اول به منزل دخترش فاطمه (ع) وارد می شد و مدتی نسبتاً طولانی نزد او می نشست، در یكی از سفرهای پیغمبر (ص) فاطمه (ع) دستبندی از نقره و گردنبند و گوشواره ای برای خود فراهم كرده و پرده ای بر درب خانه آویخته بود تا پدر و همسرش را در هنگام ورودشان دلشاد كند. اتفاقاً وقتی پدر وارد شد و پس از توقف كوتاهی برگشت در حالی كه معلوم بود كدورتی برای وی حاصل شده است و به اتفاق اصحاب وارد مسجد گردید و كنار منبر نشست فاطمه علیهاسلام كه گنجینه علوم الهی بود به فراست دریافت كه علت ناخرسندی پدر ممكن است از این وسایل جدید زندگیش باشد و بلافاصله گوشواره ها و دستبند و پرده خانه اش را به كسی داد كه به خدمت پدرش تقدیم نمایند. و فرمود: سلامش را به رسول خدا (ص) برسانند و عرض كنند كه اجعل هذا فی سبیل الله. دخترت می گوید: اینها را در راه خدا تقدیم بدارید. چون آنها را به حضور رسول خدا (ص) آوردند پیغمبر سه بار فرمود: فداها ابوها. پدرش به قربانش باد آنچه باید بكند كرد لیست الدنیا من محمدولامن ال محمد ولو كانت الدنیا تعدل عندالله من الخیر جناح بعوضة ما اسقی فیها كافراً شربة ماء. دنیا از آن محمد و آل محمد نیست و اگر دنیا نزد خدا ارزش بال مگسی داشت هیچ كافری را در آن به جرعه آبی پذیرایی نمی كرد. سپس بلند شد و به خانه دخترش زهرا علیهاسلام رفت. [1] .

آری منزلت و عظمت حضرت زهرا علیهاسلام و علاقه پدر بزرگوارش نسبت به ایشان بزرگتر از آن است كه بشر بتواند آن را درك كند، مردم شاید گمان می كنند این علاقه پدر نسبت به فرزند علاقه ای است فطری كه در سرشت هر پدری به ودیعت نهاده شده است لیكن باید بدانند كه این علاقه تنها به خاطر این مسئله نبوده و نیست بلكه در ضمیر و باطن این دختر نوری الهی می دید كه صفات متعالیه اش از آن باطن نورانی سرچشمه می گرفت. پدر بزرگوارش در امتحانات متعدد زندگانی او را محك زده بود و جریان فوق نیز یكی از همان آزمایش های پدرانه و دلسوزانه بود اگر ظاهر قضیه برای دنیا پرست ها دلسوزانه نیست بلكه كمی رنج دهنده و دلسرد كننده است ولی باطن قضیه همان است كه از دو لب نازنین رسول خدا به گوش جان دخترش زهرا علیهاسلام می رسد كه دنیا برای پیامبر و آل او نیست و حق نیز این است مگر ما نمی بینیم آنان كه تمام عمرشان را وقف همین زندگانی مادی كرده و می كنند چه ضربه های مهلكی به خود وارد می نمایند؟ مگر عاشقان دنیا را نمی شناسیم كه چگونه دین و شرف و آبروی خود را بر سر امور كم ارزش دنیا و متاع ناپایدار آن از دست داده و معامله پایاپای انجام می دهند. به قول قرآن كریم: یعلمون ظاهراً من الحیوةالدنیا و هم عن الاخرة هم غافلون.

ظاهری از دنیا را می دانند و ایشان از جهان آخرت (ووعده های الهی به مؤمنان) غافلند.


[1] بحار، ج 20/43.